ماسک CPR (Cardiopulmonary Resuscitation) یک وسیله پزشکی است که برای انجام روش‌های احیای قلبی-ریوی (CPR) به کمک تنفس دهان به دهان استفاده می‌شود. این ماسک طراحی شده است تا بیماران درون بیماری‌های اورژانسی که به نیاز به CPR دارند، حفاظت و حمایت کند، به خصوص در مواردی که احتمال انتقال عفونت‌ها و باکتری‌ها بین فرد اجرا کننده CPR و بیمار وجود دارد.
ویژگی‌های یک ماسک CPR عموماً شامل یک بخش ماسک که بر روی دهان بیمار قرار می‌گیرد، و یک ورودی یا وسیله اتصال به محفظه اکسیژن یا محیط خارجی برای ارسال هوای تنفسی است. برخی از ماسک‌های CPR دارای ویژگی‌هایی مانند فیلترهای برگشت‌پذیر هستند که جلوی ورود باکتری‌ها و عفونت‌های هوایی به محیط خارجی را می‌گیرند و همچنین ویژگی‌هایی مانند رابط‌های محکم و قابل تنظیم برای اطمینان از همیشه مناسب بودن و قابلیت استفاده در موارد اورژانسی و فوری.
مهمترین نکته در استفاده از ماسک CPR این است که باید به درستی روی صورت بیمار قرار گیرد تا هوای تنفسی به طور کامل و بدون هرگونه نشتی از دهان بیمار عبور کند. همچنین، لازم است که فشار هوای تنفسی مناسب تنظیم شده و هرگونه مانعی که ممکن است مانع از عبور هوا به ریه‌ها شود برطرف شود. به دلیل اهمیت CPR در زنده‌ماندن بیماران در حالت‌های اورژانسی، استفاده از ماسک CPR به درستی و به موقع می‌تواند تفاوت زندگی و مرگ برای بیماران باشد.
